zadość — zadość* {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić – uczynić zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; stało się zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadość — daw. «tyle, ile trzeba dla zadowolenia kogoś, czegoś; dość, wystarczająco; aż nadto» dziś tylko w książk. zwrotach: Czynić zadość czemuś (wymaganiom, dążeniom, chęciom itp.) «spełniać, zaspokajać wymagania, dążenia, chęci itp.» ◊Stało się zadość… … Słownik języka polskiego
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stało się zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} stało się tak, jak coś tego wymagało, jak ktoś tego żądał, pragnął itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stało się zadość sprawiedliwości, winni zostali skazani. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… … Słownik frazeologiczny
stać się — (A) słowo ciałem się stało zob. ciało 1. Coś staje się czyjąś drugą naturą zob. natura 1. Czemuś stało się, stanie się zadość zob. zadość 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś się stanie zob. zjeść 1. Stać się czyimś echem zob. echo 2. Stać się… … Słownik frazeologiczny
stawać się — (A) słowo ciałem się stało zob. ciało 1. Coś staje się czyjąś drugą naturą zob. natura 1. Czemuś stało się, stanie się zadość zob. zadość 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś się stanie zob. zjeść 1. Stać się czyimś echem zob. echo 2. Stać się… … Słownik frazeologiczny
uczynić — czemuś zadość zob. zadość 2 … Słownik frazeologiczny
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego
podnieść — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… … Słownik frazeologiczny
